Bir kadın gözüyle üzülerek söylüyorum ki sosyal medyada da kadın olmak zor. Aslında okuyacaklarınız sadece kadınları ilgilendiren bir konu gibi görünse bile değil. Bir erkeğin eşinin, bir babanın kızının da başına gelebilir. Amacını aşmış insanlar yüzünden bir evlilik bitebilir.
Kadına yönelik şiddet, cinsiyet ayrımcılığı, taciz; bunlar zaten hepimizin aşina olduğu hatta yapanın bile şikayet ettiği konular! Peki sosyal medyada bu olaylar nasıl gerçekleşiyor? Şimdi bunları kadın tarafından anlatmak istiyorum.
Öncelikle şunu sormalıyız sosyal medya neden var? Ticaret, bilgi paylaşımı ve bilgiye kolay erişim, alışveriş, kolay ulaşılabilir olması… Ama biz bunu bugün ne için kullanıyoruz?
Sosyal medyayı etrafımdaki, etrafımızdaki neredeyse herkes kullanıyor. Ne yazık ki herkes güzel amaçlar doğrultusunda kullanmıyor. Sosyal medyada oluşturduğu profilin arkasındaki karanlık kısımda kendini gizleyerek kendi istediği kimliğe bürünüp hayvani duygularını açığa çıkarabiliyor. Bugün ben burada fotoğraf paylaşırken Burdur’dan bir adam tutup benim fotoğrafımla yeni bir hesap açıp yine bir erkeği dolandırmaya çalışıyor olabilir. Başkalarının bir kadını cinsel obje olarak değerlendirmesine sebep olabilir. Hatta ve hatta bir evliliğin bitmesine ve eğer gelişmemiş bir coğrafyadaysanız, cinayetlere kadar varabilecek sebeplere yol açabilir. Burada varsayımsal konuşuyorum fakat bunlara, unutmuş olsanız dahi her birinizin ayrı ayrı gözünün/kulağının aşina olduğuna eminim:
Selam
Selam Naber?
Seni tanıyorum galiba
Dünyanın 8. harikası mısın?
Orda mısın?
Selam dersem selam der misin acaba…
**
Bütün bunlara gülüyoruz. Komik mesajmış gibi geliyor ama komik değil! Hatta bunu ben bir üst boyuta taşıyıp cahil diye nitelendirdiğiniz kısımdan çıkıp aydın diye nitelendirdiğimiz birkaç insanla ilgili de örnek vermek istiyorum. Mesela bir yazar. Çocukluğumdan beri severek okuduğum takip ettiğim benden yaşça büyük amca desem yeri olan bir yazarın 4 sene önce Twitter’da özel mesajla tacizine uğradım. Ne kadar kolay değil mi? Ben liseden beri her satırının altını çizerek, severek okuduğum kitaplarından, dergi sayfalarından tiksindim. 4 sene önceyi yaşımdan çıkartırsak henüz 18-19 yaşlarındaydım. Bugün böyle bir olay başıma gelse ne yapacağımı biliyorum. Ne yapmam gerektiğini! Fakat o yaşlarımda bunu düşünemedim ve bilinçsizce bu olaya tepkisiz kaldım.
Bunu yazarak nereye varmak istiyorum?! Bir yere varmayacağımın farkındayım. Bu yazıyı birkaç erkek okuyup ne kadar ayıp, ne biçim insanlar hemen linç edelim diyeceğini ve hatta bu insanlardan bir çoğunun bu durumların çok daha ötesinde iğrenç şeyler yapacağını yaptığını bilerek bu yazıyı yazdım.
Bu zamana kadar bastırılanları Dijital Topuklar sayesinde paylaşma şansı buldum. Vesileyle, Dijital Topuklar ailesine teşekkür ederim!
♦
